Ten obraz powstał w hołdzie mojej i wszystkim matkom syberyjskich zesłańców.

Tej zimy napadało dużo śniegu, na Syberii czego nie brakuje, to tego białego pokrycia. Ten gość – zimowy wiatr, przychodzi raptem i nie znika, ciągle masz go tak dość, że już nie czujesz jego bicia, wycia, świstu, wciskania się nieproszonego za twój kołnierz i w każdą dziurkę, ty ze złości ściskasz zęby, a on się bawi.

Cały czas marzyłem o kartkach papieru, a jednocześnie szukałem jakiegoś innego stałego materiału, na którym można by malować, żeby dłuższy czas utrzymywał się rysunek. Papieru brakowało, a kury przynosiły jajka codziennie i wpadłem na pomysł, żeby na nich malować.

Na zawsze została w mojej pamięci babcia siedząca pod płotem z małym dzieckiem. Później wymyśliłem serię obrazów Madonny XX wieku. Jako pierwszą z tego cyklu stworzyłem Chłopską Madonnę 1961 r.

A jeszcze trzeba było zrobić prezenty, żeby coś na tej choince wisiało, bo nie było żadnych ozdób, bombek ani cukierków. A nawet gdyby były, to pieniędzy nie było. To jak się z tego wychodziło?

Nie wolno malować krzyża niesionego przez kobietę???
- Każdy człowiek niesie swój krzyż, obojętne mężczyzna czy kobieta.